|
February 05, 2014 - 03:40 AM Cynthia - cynthiaroskott@hotmail.com Heb net een beetje door je mooie site zitten snuffelen. Ontroerende verhalen bij "de laatste levensuren" Ik heb zelf ook 12 en een half jaar een draadhaar fox gehad. Een drama toen we hem in moesten laten slapen, binnen 24 uur raakten zijn voorpootjes totaal verlamd en kon hij niet meer lopen. De dierenarts zei ook: nu kunnen we echt niks meer voor hem doen en moesten we hem in laten slapen. Een geweldige, sportieve en lieve hond was mijn Bobbie. Hij zal altijd blijven voortleven in mijn hart. Nu heb ik 2 Lakeland terriers, bewust geen fox omdat ik niet wilde gaan vergelijken. En de Lakeland lijkt ook erg op een fox. Dit zijn nu mijn nieuwe maatjes, zij hebben bij het verlies van Bobbie de scherpe kantjes ervan gehaald, vergeten doe ik hem nooit. En hoe bijzonder dat je na het verlies van een hond, je toch ook weer zielsveel van je nieuwe hondjes gaat houden, dat wordt ooit weer een drama! Maar nu eerst nog genieten van ze. IP : 95.128.93.213 |